4. DE KOOP VAN BRANCASSI
In 1998 huurden
wij voor onze zomervakantie op de rand van AUPS een vakantiehuis en zoals gebruikelijk
bleven wij, ook toen, vaak stilstaan voor de etalages van de lokale makelaars. Mede
omdat het daar in onze vakantieperiode nogal veel regende meenden wij eindelijk
de stoute schoenen maar eens te moeten aantrekken en ons door een professional
te laten rondleiden bij het lokale huizenaanbod.
Onze
makelaarskeuze viel op de enigszins excentrieke Mme Agnes Viaud, niet zo zeer vanwege de
inrichting van haar etalages (handgeschreven kaartjes, zonder foto’s – daar
geloofde zij niet in), als wel omdat zij redelijk Engels sprak. Zij voerde ons
langs menig pand, maar bij alle was wel iets mis. Dat gold eigenlijk ook voor
het huis 312, Chemin
de Ste Catherine, ons huidige adres.
Wij waren zeker niet gecharmeerd van de uiterlijke en innerlijke
eigenschappen van het huis en pas na de koop begrepen wij, dat het hier een
zgn. Phenix-huis
betrof. Phenix is een in heel Frankrijk
opererende club die is gespecialiseerd in het snel en goedkoop neerzetten van
prefab-huizen.
Toch beviel ons wel iets aan dit pand. Vanuit ons vakantiehuisje gingen
wij daarna op verschillende momenten van de dag nog eens even naar dit huis
kijken om bij terugkomst weer te vergaderen en te rekenen. Met onze toenmalige,
bescheiden elektronische apparatuur maakten wij de meest uiteenlopende
berekeningen, zowel voor de korte als ook voor de langere termijn.
En de conclusie was steeds: het kón wel. De prijs was niet verkeerd en
bovendien ruim binnen ons budget, maar was ht de prijs waard? Uiteindelijk gaf
na enkele dagen de locatie (3 x) de doorslag.
Wat een uitzicht en nog wel op loopafstand van de dorpskern! Wat zou je nog meer
willen? En ach, dat superlelijke behang en dat afzichtelijke stucwerk, daar
moet je gewoon doorheen kijken. Zie
foto’s oude huis.
En in het verre achterhoofd hielden wij natuurlijk rekening met allerlei
mogelijk aan te brengen bouwkundige verbeteringen of misschien, op langere termijn
zelfs wel ooit verbouwingen, zeker als ons voornemen om in Nederland kleiner te
gaan wonen zou worden gerealiseerd. En toen hebben wij in november 1998 de kogel maar door de kerk gejaagd.
vorige | inhoudsopgave | volgende |