46. HET URSULINENKLOOSTER
Op bovenstaande foto is een toren met een groen dak te zien. De de daaromheen liggende bebouwing vormden vroeger (10-11e eeuw) één geheel. Het was oorspronkelijk een klooster van de Cisterciënzers.
Daarna
gaven de zusters Ursulinen het met een verdere verbouwing in 1614
zijn huidige vorm door het met vier etages uit te breiden. Vroeger was het
complex eigendom van de familie de Blacas.
Later is het in handen gekomen van de stad Toulon, die het gebruikte
als een kindertehuis. Later heeft de gemeente AUPS het weer
van de stad Toulon gekocht voor het symbolische bedrag van 1 Euro.
Vervolgens heeft de gemeente het proberen te slijten aan een koper die er aanvankelijk wel enig commercieel brood in zag, maar tenslotte is het eigendom weer bij de gemeente AUPS terecht gekomen, die niet weet wat ermee aan te vangen.
Zoals wij hebben kunnen constateren verkeert het gehel in een buitengewoon onderkomen toestand
In
de kapel van het complex is nu het Musée
Simon Ségal (zie hoofdstuk 23) gevestigd.
Vermeldenswaardig is dat het «gisant»
(gebeeldhouwd sterfbed) boven de prachtige houten toegangsdeur van het
museum Simon Segal de heilige Theresia
van Lisieux voorstelt, een
Carmelitesse die op 15- jarige leeftijd dit
klooster en op 30 september 1897 op 24 jarige
leeftijd aan tuberculose overleed. Haar feestdag is op 1 oktober. Ook in de
kerk van St. Pancras is de heilige Theresia een goede
bekende.
Tot
het complex behoort ook de graftombe van de Ducs
de Blacas.
Ons bezoek aan de graftombe van
de familie de Blacas op een elk jaar in
AUPS gehouden Open Monumentendag, liep uit op een zekere
teleurstelling.
Het aan de buitenkant redelijk indrukwekkend ogend gebouwtje bleek van binnen te bestaan uit een ultraklein kapelletje, een beetje lullig gemeubileerd, met drie gebrandschilderde ramen, waarvan één behoorlijk beschadigd en verder eigenlijk niks. De tombe zelf bevond zich in de kelder, te bereiken via een dubbele groene deur aan de buitenkant van de kapel. Die zat en bleef echter op slot. Wel werden wij uitgenodigd naar binnen te gluren via een aantal zeer kleine gaatjes. Nauwelijks iets te zien, want geen licht(inval).
Wel vertelde de aardige mevrouw die de schaarse bezoekers op genoemde Monumentendag (2e weekeinde in september) rondleidde, dat de huidige (7e) Duc de Blacas zou hebben aangekondigd t.z.t. hier begraven te willen worden.