15. DE
APOTHEEK
De
apotheek van AUPS, dat kan je wel een zeer bijzondere apotheek noemen.
Gevestigd aan de hoofdstraat die naar het centrum leidt en verborgen achter een
hooggeplaatst, clignoterend neon kruis, verschuilt
zich achter een bescheiden etalage een enorme winkel.
Het
aantal kassa’s, niet zelden alle geopend, wijst op een ruime klandizie. Dat
wordt enerzijds veroorzaakt door het medicamenten-voorschrijfgedrag van de
gemiddelde Franse (ook de Aupsoise) huisarts. Zelfs
bij een lichte hoofdpijn een zakvol medicijnen.
Anderzijds bedient deze apotheek niet alleen de bevolking van AUPS zelf, maar
ook van die van alle gemeentes die ten noorden van ons dorp liggen
(t/m het Lac du St. Croix). En dat zijn
er heel wat. Het twee dorpen noordelijker gelegen Régusse
heeft meer inwoners dan AUPS, maar een apothekersvergunning is er
niet te krijgen. Door dit strakke en Europees totaal verouderde
vestigingsbeleid (het lijkt Griekenland wel), werpt dit voor de apotheek van
ons dorp vele vruchten af.
Dus ook voor zijn eigenaren. De ene
heeft het inmiddels tot burgemeester van ons dorp geschopt en is dus Voorzitter
van het Conseil Municipal.
Maar zijn collega, ook niet van gisteren, werkte zich ooit op tot lid van het Conseil Générale, een soort Provinciale
Staten van het gebied waartoe ook AUPS behoort en had van daaruit
ook weer zo zijn contacten met AUPS als een onder deze bestuurslaag
vallende gemeente.
Beide apothekers echter, hoewel zij
als vrienden, net afgestudeerd de zaak in AUPS ooit gezamenlijk
hebben opgezet, leven volgens een publiek geheim in ons dorp, al jaren met
elkaar in onmin. Overigens lijkt de economische viabiliteit
van hun onderneming nauwelijks te lijden onder deze bijzondere verhouding
tussen zijn twee eigenaren.